ΙΜΟ - ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός,
είναι η ειδική υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών
με την ευθύνη για την ασφάλεια και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης από πλοία.
Η Διεθνής Σύμβαση του Ναϊρόμπι για την ανέλκυση ναυαγίων τίθεται σε ισχύ την Τρίτη (14 Απρίλη του 2015). Η Σύμβαση θέτει αυστηρή ευθύνη των ιδιοκτητών για τον εντοπισμό, τη σήμανση και την αφαίρεση ναυαγίων που θεωρείται ότι αποτελούν κίνδυνο και κάνει πιστοποίηση μέλος ασφάλισης, ή άλλη μορφή της χρηματοοικονομικής ασφάλειας για την εν λόγω ευθύνη, υποχρεωτική για πλοία 300 κοχ και άνω. Παρέχει επίσης στα κράτη μέλη με δικαίωμα ευθείας αγωγής κατά των ασφαλιστών.Η Σύμβαση καλύπτει ένα κενό στο υπάρχον διεθνές νομικό πλαίσιο, παρέχοντας ένα σύνολο ενιαίων διεθνών κανόνων για την έγκαιρη και αποτελεσματική απομάκρυνση των ναυαγίων που βρίσκονται στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της χώρας ή ισοδύναμο 200 ναυτικά μίλια ζώνη. Η σύμβαση περιλαμβάνει επίσης μια ρήτρα που επιτρέπει στα κράτη μέρη να «opt in» την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων στην επικράτειά τους, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών υδάτων.Η σύμβαση παρέχει τη νομική βάση για τα συμβαλλόμενα κράτη να αφαιρέσουν ναυάγια που θέτουν σε κίνδυνο ή εμπόδιο για τη ναυσιπλοΐα ή ότι μπορεί να αναμένεται να οδηγήσουν σε σημαντικές επιβλαβείς συνέπειες για το θαλάσσιο περιβάλλον, ή ζημίας για τις ακτές ή τα συναφή συμφέροντα ένα ή περισσότερα κράτη μέλη. Η Σύμβαση εφαρμόζεται επίσης σε ένα πλοίο που αναμένεται να βυθιστεί ή όπου αποτελεσματικά μέτρα παρέμβασης στο πλοίο ή σε οποιοδήποτε κίνδυνο δεν έχουν ακόμα ληφθεί.Οι διατάξεις της σύμβασης περιλαμβάνουν:• ο φόρος επί πλοίαρχο ή τον εκμεταλλευόμενο το πλοίο να υποβάλει έκθεση στο "πληγέν κράτος" ένα ναυτικό ατύχημα με αποτέλεσμα σε ένα ναυάγιο και ένα καθήκον για το πληγέν κράτος να προειδοποιούν τους ναυτικούς και τα ενδιαφερόμενα κράτη για τη φύση και τη θέση του ναυαγίου, καθώς και ο φόρος επί των πληγέν κράτος που λαμβάνονται όλα τα πρακτικώς εφικτά μέτρα για να εντοπίσετε το ναυάγιο.
• Τα κριτήρια για τον προσδιορισμό της επικινδυνότητας που τίθενται από ναυάγια, συμπεριλαμβανομένης της το βάθος του νερού πάνω από το ναυάγιο, εγγύτητα των ναυτιλιακών γραμμών, η πυκνότητα της κυκλοφορίας και τη συχνότητα, ο τύπος κυκλοφορίας και την ευπάθεια των λιμενικών εγκαταστάσεων. Περιβαλλοντικά κριτήρια, όπως η βλάβη που ενδέχεται να προκύψουν από την απελευθέρωση στο θαλάσσιο περιβάλλον του φορτίου ή πετρελαίου περιλαμβάνονται επίσης.
• μέτρα για να διευκολύνουν την απομάκρυνση των ναυαγίων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων για την απομάκρυνση επικίνδυνων ναυαγίων, τα οποία ορίζονται, όταν ο πλοιοκτήτης είναι υπεύθυνος για την απομάκρυνση του ναυαγίου και όταν το πληγέν κράτος μπορεί να παρέμβει.
• την ευθύνη του ιδιοκτήτη για το κόστος εντοπισμού, τη σήμανση και την αφαίρεση ναυαγίων - η πλοιοκτήτρια εταιρία υποχρεούται να διατηρεί την υποχρεωτική ασφάλιση ή άλλη χρηματική εγγύηση για την κάλυψη της ευθύνης βάσει της σύμβασης.
• διευθέτηση των διαφορών.
Η σύμβαση εγκρίθηκε από το πενθήμερο Διεθνές Συνέδριο στο Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών στο Ναϊρόμπι (UNON), στη Κένυα, το 2007.
