Περίληψη των δηλώσεων του Διοικητή ΔΑΛ κ. Δημοσθένη Μπακόπουλου, στη διαδικτυακή διαβούλευση με την Συντονιστική Επιτροπή για την Ανέλκυση του Sea Diamond την Δευτέρα 18/11/2019.

“ Η ΔΑΛ έχει πιάσει το θέμα εδώ και ενάμιση χρόνο, έχουμε υιοθετήσει πλήρως τη θέση του επιμελητηρίου περιβάλλοντος στη Γνωμοδότηση της κας Καραμανώφ.”

“Τώρα έχουμε μια νομική πραγματικότητα, η οποία έχει ένα πλαίσιο που ουσιαστικά χαράσσεται καταρχάς από την ξεκάθαρη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία θέλει ανέλκυση και τίποτα άλλο, σύμφωνα με την οδηγία του νόμου 2881/2001. Επιπλέον η ρύπανση αποφαίνεται με την ισχύ δικαστικής πραγματογνωμοσύνης η οποία επίσης καταδεικνύει ξεκάθαρα πως η ανέλκυση του ναυαγίου είναι εφικτή. Αυτές οι δύο νομικές εξελίξεις έχουν διαμορφώσει ένα νομικό πλαίσιο που είναι δεσμευτικό και το οποίο θέλει ανέλκυση και τίποτα άλλο.”

“Το ελληνικό δημόσιο θα λειτουργήσει ως εντολοδόχος του ιδιοκτήτη, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 2881/2001 και γι' αυτό το λόγο έχουμε προκηρύξει ένα διαγωνισμό, με ένα εισαγωγικό μινιμαλιστικό οικονομικό τίμημα το οποίο δύναται σταδιακά να μεταβληθεί. Οι ασφαλιστικές εταιρίες ούτως ή άλλως πληρώνουν το εύλογο κόστος.”

“Εδώ που έχει φτάσει το θέμα δεν υπάρχει πλέον χώρος για υποκειμενικές απόψεις...(βγαίνει δεν βγαίνει κλπ).. Υπάρχει η δικαστική πραγματογνωμοσύνη που λέει πως η ανέλκυση είναι εφικτή και ακόμα υπάρχει η απόφαση του Συμβουλίου της επικρατείας που λέει ανέλκυση και τίποτα άλλο. Δεν μπορεί πλέον να υπάρχει αδράνεια και η παραμονή του ναυαγίου στο βυθό 12 χρόνια είναι κατάσταση μη ανεκτή. Η απραξία του κράτους δεν χωράει στο Νόμο”

“Η προκήρυξη θα μεταφραστεί και θα δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου αλλά και σε διεθνή εξειδικευμένα έντυπα και ιστοσελίδες. Η ημερομηνία παραλαβής προσφορών δεν είναι τελική, δύναται να δοθεί παράταση.”

https://atlantea.news/diagonismos_gia_tin_anelkysi_tou_sea-diamond/?fbclid=IwAR2bx7jmAmZXQ1rnVu-m_8JFP7GHnh4gyKfHxPZ9jUmL_eOCMbX4mgvE1sA

Διαγωνισμός για την ανέλκυση του Sea Diamond

Στα 50.000.000 + ΦΠΑ ο προϋπολογισμός της ανέλκυσης

10/11/2019

Η Δημόσια Αρχή Λιμένων προχώρησε, την Παρασκευή 8/11/2019, στη διακήρυξη ανοικτού μειοδοτικού διαγωνισμού για “την ανέλκυση, απομάκρυνση εκτός Όρμου Αθηνιού Θήρας και νόμιμη τελική διάθεση ναυαγίου κρουαζιεροπλοίου Sea Diamond που βυθίστηκε στις 5 Απριλίου 2007”, με προϋπολογιζόμενη δαπάνη 50.000.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ 24%.

Σύμφωνα με τους όρους της διακήρυξης, η εξόφληση του αναδόχου θα καταβληθεί από τη Δημόσια Αρχή Λιμένων και το ποσό θα καταλογισθεί στην πλοιοκτήτρια του ναυαγίου εταιρεία (σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 τοy νόμου 2881/2001).

Στον διαγωνισμό γίνονται δεκτές προσφορές για το σύνολο των εργασιών που αναφέρονται στο άρθρο 13 της διακήρυξης.

Προθεσμία υποβολής προσφορών: Δευτέρα 9/12/2019, ώρα 15:00. Ημερομηνία αποσφράγισης προσφορών: Τρίτη 10/12/2019, ώρα 12:00, στο γραφείο 332 του κτηρίου Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.

Το πλήρες κείμενο της διακήρυξης του διαγωνισμού, όπως αναρτήθηκε στη Διαύγεια, είναι διαθέσιμο εδώ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ναυάγιο Sea Diamond: Δικαίωση του Θηραϊκού λαού από το Συμβούλιο Επικρατείας

Δικαίωση για τους κατοίκους της Σαντορίνης έφερε η απόφαση 1820/2019 του Συμβουλίου της Επικρατείας: “ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΣΙΩΠΗΡΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΝΕΛΚΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΑΓΙΟΥ ΤΟΥ Κ/Ζ «SEA DIAMOND» ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ”.

Το ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας, κηρύσσει παράνομη τη σιωπηρή άρνηση της πολιτείας να κινήσει τις διαδικασίες προς την ανέλκυση του ναυαγίου του Sea Diamond. Η πολιτεία, μέσω των αρμοδίων υπουργείων της, αδρανεί εδώ και δώδεκα χρόνια απέναντι στα συνεχόμενα αιτήματα της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Θηραίων Πολιτών για την ανέλκυση και απομάκρυνση του τοξικού ναυαγίου από τη θαλάσσια περιοχή της μοναδικής καλντέρας της Σαντορίνης.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ:

• Οι αρχές, παρανόμως παρέλειψαν να επιληφθούν του από 11/10/2010 αιτήματος των Θηραίων πολιτών, να διαπιστώσουν αν συντρέχει πρακτική δυνατότητα ανελκύσεως του βυθισθέντος πλοίου και να διερευνήσουν τις περαιτέρω δυνατότητες που διαθέτουν βάσει του νόμου 2881/2001.
• Η κρινόμενη αίτηση των Θηραίων πολιτών πρέπει να γίνει δεκτή, κατ’ αποδοχή των προβαλλόμενων, με το δικόγραφο της αιτήσεως ακυρώσεως, λόγων.
• Η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη Διοίκηση για νόμιμη κρίση επί του ως άνω αιτήματος, λαμβάνοντας, πλέον, υπόψη και τα νεώτερα πραγματικά και νομικά δεδομένα.
• Το βυθισμένο ναυάγιο αποτελεί αυτοτελώς πηγή ρύπανσης για το θαλάσσιο περιβάλλον λόγω της έκλυσης τοξικών και επικίνδυνων ουσιών και απειλείται μεγαλύτερη οικολογική υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος στο μέλλον λόγω της προϊούσας διάβρωσής του.
• Με την πάροδο των ετών, το ναυάγιο, μπορεί, ανάλογα με τις συνθήκες της συγκεκριμένης περιπτώσεως και την εκτίμηση της Διοίκησης, να θεωρηθεί «απόβλητο» κατά την έννοια της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ή να θεωρηθεί ότι η απόρριψή του στη θάλασσα είναι πλέον «ηθελημένη», κατά την έννοια του άρθρου 3 παρ. 3 περ. β’ του πρωτοκόλλου που αφορά «εις την πρόληψιν ρυπάνσεως της Μεσογείου Θαλάσσης εκ της απορρίψεως αποβλήτων και άλλων υλικών εκ των πλοίων και αεροσκαφών» και κυρώθηκε µε το άρθρο πρώτο του νόμου 855/1978 Α’ 235).
• Η Διοίκηση οφείλει, στο πλαίσιο αυτό, να λάβει κατ’ εξοχήν υπόψη και να αξιολογήσει ειδικά το αποτέλεσμα πραγματογνωμοσύνης που έχει διαταχθεί με την 51/2017 μη οριστική απόφαση του Εφετείου Πειραιώς.

Στο σημείο αυτό οφείλουμε να υπενθυμίσουμε και την απόφαση 515/2016 του ΣΤ' Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου με την οποία η Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάσισε τελεσίδικα για την ενοχή του Πλοιάρχου του μοιραίου κρουαζιερόπλοιου αλλά και του Διευθυντή Επιχειρήσεων της συνδιαχειρίστριας εταιρείας.

Ύστερα από τα ανωτέρω:

1) Καλούμε τις αρμόδιες αρχές, και ιδιαιτέρως το Υπουργείο Ναυτιλίας και το Υπουργείο Περιβάλλοντος, να σεβαστούν την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας και να πράξουν τα δέοντα προς την κατεύθυνση που ο νόμος ορίζει σχετικά με τη διαχείριση του ναυαγίου του Sea Diamond.

2) Καλούμε τις αρμόδιες αρχές να  μελετήσουν σε βάθος τις δυνατότητες που υπάρχουν ως προς την ανέλκυση του ναυαγίου ασκώντας τις κατάλληλες πιέσεις στην πλοιοκτήτρια Louis Cruises και στον αλληλοασφαλιστικό της οργανισμό (P&I Club – West of England).

3) Καλούμε τις αρμόδιες αρχές να συνδράμουν στην υλοποίηση της πραγματογνωμοσύνης σχετικά με την ανέλκυση του Sea Diamond, την οποία έχει διατάξει το Αστικό Εφετείο Πειραιώς με την 51/2017 μη οριστική του απόφασή του, αλλά δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη λόγω αδυναμίας εξεύρεσης των απαραίτητων οικονομικών πόρων και της άρνησης του κυρίου του ναυαγίου να πληρώσει για την πραγματοποίησή της.

4) Καλούμε τις αρμόδιες αρχές να λάβουν πολύ σοβαρά υπ’ όψιν τους την πραγματογνωμοσύνη, που με την ίδια απόφαση 51/2017 ζήτησε το Αστικό Εφετείο Πειραιώς και αφορά την προκαλούμενη ρύπανση εκ του ναυαγίου. Ολοκληρώθηκε με έξοδα του Δήμου Θήρας και παραδόθηκε στις αρμόδιες αρχές τον Αύγουστο του 2019. Τα συμπεράσματά της είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά.

Οι Θηραίοι πολίτες συνεχίζουμε να είμαστε αγανακτισμένοι με την προφανή πλέον έλλειψη πολιτικής βούλησης του κρατικού μηχανισμού να εφαρμόσει τη νομοθεσία και να υποχρεώσει τον καθόλα υπεύθυνο πλοιοκτήτη της Louis Cruises να πληρώσει ώστε να αποκαταστήσει τουλάχιστον το φυσικό περιβάλλον της Σαντορίνης και να μας απαλλάξει από τη σοβαρή και εξακολουθητική θαλάσσια ρύπανση που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της καλντέρας, υποχρεώνοντάς τον στην ανέλκυση του ναυαγίου, όπως αναγνώρισε στην απόφασή του 515/2016 και ο Άρειος Πάγος.

Όλοι οι κάτοικοι του νησιού, αυτού του πρώτου παγκοσμίως τουριστικού προορισμού, της Σαντορίνης που κοσμεί την κορωνίδα της τουριστικής βιτρίνας και βιομηχανίας της Ελλάδας μας, της Σαντορίνης που αποφέρει σημαντικά μεγάλο μέρος στο ετήσιο ΑΕΠ της χώρας μας, ζητάμε από την Ελληνική Πολιτεία να προστατεύσει με σθένος το φυσικό περιβάλλον του τόπου μας, να εφαρμόσει το γράμμα του νόμου απέναντι σε αυτούς που τον καταπατούν, τον αψηφούν και τον φτύνουν κατάμουτρα. Μπροστά στα μάτια των απλών πολιτών που αγωνίζονται για το σήμερα και για ένα καλύτερο αύριο. Μπροστά στα μάτια των νέων που θα κληθούν να μεγαλώσουν και να ζήσουν δημιουργικά σε τούτο τον τόπο διατηρώντας, όσο μπορούν, την πολιτιστική του κληρονομιά.

Ύστερα από τον δωδεκαετή αγώνα του Θηραϊκού λαού, για άλλη μία φορά ζητάμε την πολιτική παρέμβαση και την ενεργό δράση των αρμοδίων Υπουργών αλλά και του ιδίου του Πρωθυπουργού της χώρας, προκειμένου να εφαρμοστεί η ισχύουσα νομοθεσία και οι αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης στο θέμα του ναυαγίου του Sea Diamond. Ζητάμε να ληφθούν επιτέλους οι κατάλληλες πρωτοβουλίες και αποφάσεις προκειμένου να ανελκυθεί το ναυάγιο του Sea Diamond και να απομακρυνθεί αυτή η οικολογική βόμβα που απειλεί με περιβαλλοντική καταστροφή την καλντέρα μας, το Αιγαίο μας αλλά και την εικόνα της πατρίδας μας σε όλο τον κόσμο. Φτάνουν πια τα διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα, η διαπλοκή και η κρατική αδράνεια! Όχι άλλες ψεύτικες υποσχέσεις. Απαιτούμε αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

Μετά τιμής,

Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτών

για την Ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond

ΑΠΟΦΑΣΗ ΣτΕ 1820/2019  

ΣΙΩΠΗΡΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΝΕΛΚΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΥΑΓΙΟΥ ΤΟΥ Κ/Ζ “SEA DIAMOND” ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

Περίληψη απόφασης

– Ο συντακτικός και ο ενωσιακός νομοθέτης, έχοντας επίγνωση του οικολογικού προβλήματος, το οποίο σε κάποιες πτυχές του, όπως η ρύπανση, θίγει και άλλο βασικό αγαθό, την ανθρώπινη υγεία, ανήγαγε το φυσικό περιβάλλον σε αντικείμενο ιδιαίτερης έννομης προστασίας, η προστασία δε αυτή πρέπει να είναι πλήρης και αποτελεσματική. Κατά συνέπεια, η ως άνω συνταγματική διάταξη καθιστά υποχρεωτική για μεν τον κοινό νομοθέτη και τη Διοίκηση τη λήψη των προς τούτο αναγκαίων προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων, και δη είτε κανονιστικών είτε ατομικών, για δε τα δικαστήρια την παροχή αποτελεσματικής προστασίας στο φυσικό περιβάλλον, με συνεκτίμηση, βεβαίως, και των λοιπών προστατευομένων αγαθών, όπως αυτά ανακύπτουν στην εκάστοτε εξεταζόμενη υπόθεση. Ως εκ τούτου, παράλειψη της Διοικήσεως προς τη λήψη των μέτρων αυτών είναι παράλειψη οφειλομένης ενέργειας υποκείμενη σε αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, κατά την έννοια του άρθρου 45 παρ. 4 του π.δ. 18/1989, εφόσον άλλως η μεν συνταγματική επιταγή θα μετέπιπτε σε θεωρητική διακήρυξη αρχής, το δε φυσικό περιβάλλον θα παρέμενε άνευ προστασίας, εκτεθειμένο σε καταστροφή, εναντίον της σαφούς βουλήσεως του συνταγματικού νομοθέτη.

Συμμορφούμενος, καταρχήν, με τις ως άνω υποχρεώσεις του, ο κοινός νομοθέτης εξέδωσε τον ν. 2881/2001, με τον οποίο ρύθμισε, με ειδικό και αποκλειστικό τρόπο, τα ζητήματα που ανακύπτουν σχετικά με την ανέλκυση, απομάκρυνση ή εξουδετέρωση ναυαγίων πλοίων ή πλωτών ναυπηγημάτων, πλωτών κατασκευών, τμημάτων ή παραρτημάτων πλοίων καθώς και του φορτίου αυτών, επέβαλε δε συγκεκριμένες υποχρεώσεις σε όλους τους εμπλεκόμενους. Θέσπισε, μάλιστα, ειδική διοικητική διαδικασία που αποσκοπεί στον δημοσίου συμφέροντος σκοπό της εκκαθάρισης των θαλασσών από ναυάγια προς διασφάλιση της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας και της προστασίας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, προβλέποντας την έκδοση εκτελεστών διοικητικών πράξεων και μάλιστα εντός σύντομων προθεσμιών, οι οποίες, αν και είναι ενδεικτικές, εμπεριέχουν έντονη υπόδειξη προς τη Διοίκηση να περατώσει ταχέως τη διαδικασία και μάλιστα εντός ευλόγου χρόνου. Ανέθεσε δε τη σχετική αρμοδιότητα, καταρχήν, στους «Οργανισμούς», δηλαδή αυτοτελή νομικά πρόσωπα του δηµόσιου τομέα, που ασκούν τη διοίκηση και τη διαχείριση λιμένα, διώρυγας ή διαύλου, στους οποίους περιλαμβάνονται και τα δημοτικά λιμενικά ταμεία. Εφόσον, όμως, οι συνέπειες της διαταράξεως των ως άνω εννόμων αγαθών εκτείνονται εξ ορισμού πολύ πέραν των τοπικών ορίων, η δε αντιμετώπισή τους απαιτεί διοικητική υποδομή και υλικά µέσα τα οποία ενδέχεται να υπερβαίνουν τις δυνατότητες της τοπικής ή καθ’ ύλην αυτοδιοικήσεως, η ευθύνη της διαχειρίσεως και αντιμετωπίσεως του απορρέοντος από την διατήρηση ναυαγίου κινδύνου για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και το θαλάσσιο περιβάλλον ανήκει παραλλήλως και στην Κεντρική Διοίκηση, ως αυτοτελή υποχρέωση, επιβαλλόμενη τόσο από το άρθρο 24 του Συντάγματος, όσο και από τις διατάξεις των π.δ. 55/1998 και 11/2002, και συγκεκριμένα στις λιμενικές αρχές (κεντρικές ή τοπικές, ανάλογα με το µέγεθος του ναυαγίου και των συνεπειών του) ως κρατικές υπηρεσίες (σήμερα υπαγόμενες στο  Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής), δοθέντος άλλωστε ότι η  προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος δεν αποτελεί αμιγώς τοπική υπόθεση.

Σε περίπτωση ναυαγίου ο κανόνας είναι η εντός της ρητώς καθοριζόμενης προθεσμίας ανέλκυση και απομάκρυνση αυτού από το θαλάσσιο περιβάλλον από τον ίδιο τον κύριο του ναυαγίου ή, σε περίπτωση μη συμμορφώσεώς του, από τον αρμόδιο δημόσιο φορέα, μόνον δε κατ’ εξαίρεση, αν επιβάλλεται από τις περιστάσεις, είναι δυνατόν να επιτραπεί η μετατόπιση ή καταστροφή του ναυαγίου. Ως εκ τούτου, δεν απαιτείται ειδική αιτιολόγηση όσον αφορά στον επαπειλούμενο από την ύπαρξη του ναυαγίου κίνδυνο προσβολής του περιβάλλοντος ή στην παρεμπόδιση της ελεύθερης και ασφαλούς ναυσιπλοΐας, αλλά ούτε και ως προς την επιβολή του μέτρου της ανέλκυσης ολόκληρου του ναυαγίου, αφού το μέτρο αυτό είναι, κατά την εκτίμηση του νομοθέτη , το πλέον κατάλληλο για την απάλειψη κάθε δυσμενούς συνέπειας από την ύπαρξη του ναυαγίου, διότι με αυτό επιτυγχάνεται η αποκατάσταση, κατά το δυνατόν, του θαλασσίου περιβάλλοντος στην πρό του ναυαγίου κατάσταση. 

Εάν ο κύριος του ναυαγίου δεν συμμορφωθεί προς τις ανωτέρω υποχρεώσεις του, είτε αδρανώντας, είτε προβάλλοντας λόγους περί του μη εφικτού της ανελκύσεως, είτε αμφισβητώντας δικαστικώς την εκτελεστή διοικητική πράξη της προσκλήσεως για ανέλκυση, η αρμόδια αρχή οφείλει να διερευνήσει τις περαιτέρω δυνατότητες που προβλέπει ο νόμος 2881/2001, συνεκτιμώντας το εφικτό της ανέλκυσης, απομάκρυνσης ή εξουδετέρωσης του ναυαγίου, αφενός από τεχνική άποψη, δοθέντος ότι οι ως άνω ενέργειες πρέπει να γίνουν κατά τρόπο που να συνάδει με τις απαιτήσεις ασφάλειας και προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, και αφετέρου από οικονομική άποψη, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι συνιστά ανεπίτρεπτη επιβάρυνση του κοινωνικού συνόλου η de facto  μετακύλιση στο Κράτος του υπέρογκου κόστους των δαπανών που σχετίζονται με την ανέλκυση ενός ναυαγίου, λόγω της άρνησης του υποχρέου να τις αναλάβει, έστω και αν μετά την πάροδο μακρού χρόνου και τη λήψη δικαστικών και διοικητικών μέτρων καταναγκασμού, ικανοποιηθούν, τελικώς, οι σχετικές απαιτήσεις του Δημοσίου. Μετά την εκτίμηση των ανωτέρω δεδομένων, η αρμόδια αρχή, κατά περίπτωση, μεθίσταται εκ του νόμου σε θέση εντολοδόχου του κυρίου και εκτελεί η ίδια τις ενέργειες ανελκύσεως, μετατοπίσεως, καταστροφής ή εξουδετερώσεως του ναυαγίου, που κρίνει σκόπιμες, με ευθύνη και δαπάνες του κυρίου, οι οποίες, στην περίπτωση αυτή, καταλογίζονται και εισπράττονται σύμφωνα με τις διατάξεις περί δημοσίων εσόδων. Η εκτέλεση των ως άνω πράξεων μπορεί να γίνει είτε με ίδια της Διοικήσεως µέσα και προσωπικό, είτε με ανάθεση των σχετικών εργασιών σε τρίτους. Αν η εκτέλεση των ως άνω πράξεων κρίνεται, εν όψει των ειδικών συνθηκών της συγκεκριμένης περιπτώσεως, ως αδύνατη, απρόσφορη ή ασύμφορη, ο «Οργανισμός» ή/και το Δημόσιο δύνανται να εκποιήσουν το ναυάγιο ή τμήματα αυτού, με ανοικτό πλειοδοτικό διαγωνισμό, οπότε ο πλειοδότης αναλαμβάνει εκείνος, πλέον, την υποχρέωση να ανελκύσει και απομακρύνει το ναυάγιο μέσα στην οριζόμενη από τη διακήρυξη του διαγωνισμού προθεσμία. Στις περιπτώσεις, όμως, που λόγω ειδικών συνθηκών είναι αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής η ανέλκυση, δύναται να διατάσσονται άλλα μέτρα (εξουδετέρωση, καταστροφή, διάλυση). Στις περιπτώσεις αυτές απαιτείται ειδική αιτιολόγηση, επιστημονικά τεκμηριωμένη, τόσο ως προς τους λόγους που καθιστούν αδύνατη ή ιδιαιτέρως δυσχερή την ανέλκυση, όσο και ως προς την πρόκριση των μέτρων που διατάσσονται. Παράλειψη των αρμοδίων κατά τα ανωτέρω αρχών να κινήσουν την ως άνω διαδικασία με την έκδοση της σχετικής προσκλήσεως ή να εκδώσουν, ανάλογα με τις συνθήκες εκάστης περιπτώσεως, κάποιες από τις ανωτέρω διοικητικές πράξεις, με συνέπεια την καθυστέρηση ανελκύσεως, απομακρύνσεως ή εξουδετερώσεως του ναυαγίου πέραν του ευλόγου χρόνου από την άπρακτη πάροδο των κατά νόμον προθεσμιών ή μετά την πάροδο τριμήνου από την υποβολή σχετικής αίτησης προς τη Διοίκηση από οποιονδήποτε έχει προς τούτο έννομο συμφέρον, συνιστά παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας, δυναμένη να προσβληθεί με αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ από οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον. Και ναι μεν ο νόμος χρησιμοποιεί την διατύπωση «μπορεί…να εκτελέσει τις πράξεις που αναφέρονται στην πρόσκληση» ή «μπορεί να εκποιήσει το ναυάγιο» ή «μπορεί…να εκτελέσει αµέσως ή να μεριμνήσει για την άμεση εκτέλεση των απαραίτητων ενεργειών», προκειμένου να παράσχει στον «Οργανισμό» ή/και στο Δημόσιο εναλλακτικές δυνατότητες σε περίπτωση μη συμμορφώσεως του κυρίου του ναυαγίου προς την πρόσκληση ανελκύσεως, δεν έχει όμως την έννοια ότι τους επιτρέπει να παραμείνουν αδρανείς, ανεχόμενοι την παραμονή του ναυαγίου εντός της θαλάσσης, χωρίς τη λήψη των προσφόρων, κατά τον νόμο, μέτρων, όπως αυτά εκτέθηκαν ανωτέρω.

Στην προκειμένη περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, 

α) ότι το επίδικο ναυάγιο, ευρισκόμενο σε περιοχή που χρήζει ιδιαίτερης κρατικής προστασίας, φαίνεται να αποτελεί ενεργό εστία ρύπανσης για τον περίκλειστο κόλπο της Καλντέρας της νήσου Θήρας, καθόσον καθημερινά απελευθερώνει ρύπους στο περιβάλλον, αφενός από πετρελαιοειδή (έστω και σε μικρές ποσότητες) και αφετέρου από τη θαλάσσια διάβρωση που προκαλείται στον «σκελετό» και τον εν γένει εξοπλισμό που διέθετε, 

β) ότι απειλείται μεγαλύτερη οικολογική υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος στο μέλλον λόγω της προϊούσας διάβρωσής του, και 

γ) ότι το βυθισμένο πλοίο είχε ιδιαίτερα μεγάλες διαστάσεις, τόσο το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας (νυν Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής) όσο και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Θήρας όφειλαν να επιληφθούν του από 11.10.2010 αιτήματος των αιτούντων, να διαπιστώσουν αν συντρέχει πρακτική δυνατότητα ανελκύσεως του βυθισθέντος πλοίου, αφενός από τεχνική άποψη, και αφετέρου από οικονομική άποψη, και, ενόψει της διακριτικής ευχέρειας που διαθέτουν ως προς την εκτίμηση των σχετικών ζητημάτων, να διερευνήσουν τις περαιτέρω δυνατότητες που διαθέτουν βάσει του ν. 2881/2001 κατά τα προαναφερθέντα. 

Και ναι μεν το καθ’ ου Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Θήρας ισχυρίζεται ότι ενήργησε κατά τον λόγο της αρμοδιότητάς του, προβαίνοντας σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες, πλην το κόστος της ανέλκυσης δεν ήταν δυνατόν να αναληφθεί από το ίδιο, ελλείψει σχετικών πόρων, ωστόσο οι ισχύρισμοί αυτοί δεν ασκούν επιρροή.  

Δεν ασκούν ομοίως επιρροή οι ισχυρισμοί του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (πρώην Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας) περί αοριστίας των αιτημάτων των αιτούντων και περί αναρμοδιότητάς του ως προς την ανέλκυση του ναυαγίου, αφού αφενός το αίτημα ήταν σαφές και αφορούσε στην ανέλκυση του ναυαγίου κατά τις διατάξεις του ν. 2881/2001 και αφετέρου, το Υπουργείο είχε αυτοτελώς αρμοδιότητα να επιληφθεί του αιτήματος. Το Ελληνικό Δημόσιο ισχυρίζεται ότι έχει λάβει επαρκή μέτρα απορρύπανσης, ικανά να διασφαλίσουν την αποτελεσματική περιβαλλοντική προστασία της περιοχής του ναυαγίου, με αποτέλεσμα να μην υφίσταται υποχρέωση ανέλκυσης, καθώς: 

α) αμέσως μετά το ναυάγιο, οι αρμόδιες λιμενικές αρχές προέβησαν σε ενέργειες για τον περιορισμό της ρύπανσης, υποχρεώνοντας προς τούτο και τους ευθυνόμενους ιδιώτες (τοποθέτηση πλωτού φράγματος, πραγματοποίηση καθαρισμού ακτών, καθαρισμός θαλάσσιων υδάτων από τα υπολείμματα πετρελαιοειδών), 

β) δύο έτη μετά το ναυάγιο οι λιμενικές αρχές υποχρέωσαν τους ιδιώτες σε απάντληση μέρους των πετρελαιοειδών καυσίμων και στη λήψη μέτρων προστασίας (καθαρισμός θαλάσσιας επιφάνειας), 

γ) το ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε., σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης, πραγματοποιεί συστηματικά (κατ’ έτος) μετρήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων κάνουν λόγο για ρύπανση αμελητέα σε σχέση με το ναυάγιο και τα φορτία που περιέχει, 

δ) το Υπουργείο επέβαλε σημαντικά πρόστιμα σε βάρος των υπευθύνων και ε) έχει προβεί στη μελέτη και εγκατάσταση πλωτού τηλεμετρικού σταθμού, ο οποίος θα εντοπίζει άμεσα την ενδεχόμενη σημαντική διαρροή πετρελαίου και θα αποστέλλει τα αποτελέσματα σε κεντρικό υπολογιστικό σύστημα στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Θήρας. 

Οι ισχυρισμοί ωστόσο, αυτοί δεν είναι επαρκείς, κατά τον προσδιορισμό των αναγκαίων για την περιβαλλοντική προστασία μέτρων υπό το πρίσμα της αρχής της προφύλαξης, δεν εκτιμήθηκαν, μολονότι προέκυπταν σαφώς ιδίως από τη μελέτη του Πολυτεχνείου Κρήτης, οι απώτερες επιπτώσεις του ναυαγίου στο περιβάλλον και, ειδικότερα, η συνεχιζόμενη διαρροή υπολειμμάτων πετρελαιοειδών, η ανίχνευση -κατά τρόπο συστηματικό- σημαντικών ποσοτήτων βαρέων μετάλλων (καδμίου και μολύβδου) και η απελευθέρωση στη θάλασσα ρυπαντικών φορτίων εξαιτίας της διάβρωσης του πλοίου. Ενδεχόμενη εκτίμηση και αυτών των παραμέτρων θα οδηγούσε, ενδεχομένως, σε διάγνωση της υποχρέωσης λήψης πρόσθετων μέτρων απορρύπανσης (λ.χ. απάντληση και των υπολοίπων καυσίμων που παραμένουν στο Κ/Ζ, εφόσον το σύνολο, σχεδόν, των δυσμενών επιπτώσεων, συνδέεται με τη διαρροή καθαυτή), ή και της αιτούμενης ανέλκυσης του ναυαγίου. Με τα δεδομένα αυτά, οι ως άνω αρχές μη νομίμως παρέλειψαν να επιληφθούν του από 11.10.2010 αιτήματος των αιτούντων, να διαπιστώσουν αν συντρέχει πρακτική δυνατότητα ανελκύσεως του βυθισθέντος πλοίου, αφενός από τεχνική άποψη, και αφετέρου από οικονομική άποψη, και να διερευνήσουν τις περαιτέρω δυνατότητες που διαθέτουν βάσει του ν. 2881/2001. 

Συνεπώς η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, κατ’ αποδοχή των προβαλλόμενων, με το δικόγραφο της αιτήσεως ακυρώσεως, λόγων, η δε υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη Διοίκηση για νόμιμη κρίση επί του ως άνω αιτήματος, λαμβάνοντας, πλέον, υπόψη και τα νεώτερα πραγματικά και νομικά δεδομένα, στα οποία περιλαμβάνεται και το γεγονός ότι με την πάροδο των ετών, το βυθισμένο πλωτό ναυπήγημα, το οποίο αποτελεί αυτοτελώς πηγή ρύπανσης για το θαλάσσιο περιβάλλον, λόγω της έκλυσης τοξικών και επικίνδυνων ουσιών, μπορεί, ανάλογα με τις συνθήκες της συγκεκριμένης περιπτώσεως και την εκτίμηση της Διοίκησης, να θεωρηθεί «απόβλητο» κατά την έννοια της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ή να θεωρηθεί ότι η απόρριψή του στη θάλασσα είναι πλέον «ηθελημένη», κατά την έννοια του άρθρου 3 παρ. 3 περ. β’ του πρωτοκόλλου που αφορά «εις την πρόληψιν ρυπάνσεως της Μεσογείου Θαλάσσης εκ της απορρίψεως αποβλήτων και άλλων υλικών εκ των πλοίων και αεροσκαφών» και κυρώθηκε µε το άρθρο πρώτο του ν. 855/1978 Α’ 235). 

Η Διοίκηση, εξάλλου, οφείλει, στο πλαίσιο αυτό, να λάβει κατ’ εξοχήν υπόψη και να αξιολογήσει ειδικά το αποτέλεσμα πραγματογνωμοσύνης που έχει διαταχθεί με την 51/2017 μη οριστική απόφαση του Εφετείου Πειραιώς.

Πρόεδρος: Αθ. Ράντος

Ακόμη μία ΤΟΞΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ του SEA DIAMOND

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ / Ανελκύστε το ναυάγιο του Sea Diamond 

Προς: 
ΜΜΕ Ελλάδος 
Απανταχού φίλους της Σαντορίνης

Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα

Θηραίων Πολιτών για την Ανέλκυση

του Κ/Ζ Sea Diamond

Φηρά Σαντορίνης / e-mail: savesantorini@gmail.com 

Σαντορίνη, Παρασκευή 5 Απριλίου 2019 

Η οργή μας ξεχειλίζει, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, όταν έρχεται η στιγμή να θρηνήσουμε άλλη μία μαύρη επέτειο της αδικαιολόγητης, δόλιας και εγκληματικής βύθισης του κρουαζιερόπλοιου Sea Diamond στην καλντέρα της Σαντορίνης. Απίστευτοι χειρισμοί από πλευράς του πλοιάρχου και εγκληματικά λάθη. Ακατανόητος ο περαιτέρω τρόπος προσάραξης του πλοίου μέχρι και τη ολοκληρωτική βύθισή του τις πρώτες πρωινές ώρες της 6^ης Απριλίου 2007. Αναφέρονται όλα αναλυτικά στην απόφαση 515/2016 του ΣΤ' Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου με την οποία η Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάσισε τελεσίδικα για την ενοχή του Πλοιάρχου του μοιραίου κρουαζιερόπλοιου αλλά και του Διευθυντή Επιχειρήσεων της συνδιαχειρίστριας εταιρείας. Ο τελικός θλιβερός απολογισμός: Δύο Γάλλοι επιβάτες (πατέρας και κόρη 16 ετών) ακόμη αγνοούνται, ένας Έλληνας δύτης 36 ετών (πατέρας 2 παιδιών) έχασε τη ζωή του σε εντεταλμένη αποστολή βιντεοσκόπησης του ναυαγίου και ρύπανση με δεκάδες τόνους μαζούτ των ακτών της καλντέρας σε μήκος 11 χιλιομέτρων…

Δεν χρειάζεται πολλά περισσότερα ο κοινός νους για να θυμώσει και να αγανακτήσει με την ανευθυνότητα των υπευθύνων και την έλλειψη πολιτικής βούλησης του κρατικού μηχανισμού να εφαρμόσει τη νομοθεσία και να υποχρεώσει τον καθόλα υπεύθυνο πλοιοκτήτη της Louis Cruises να πληρώσει ώστε να αποκαταστήσει τουλάχιστον το φυσικό περιβάλλον της Σαντορίνης και να το απαλλάξει από τη σοβαρή και εξακολουθητική θαλάσσια ρύπανση που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης υποχρεώνοντάς τον στην ανέλκυση του ναυαγίου, όπως αναγνώρισε στην απόφασή του και ο Άρειος Πάγος.

Αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμη η απαραίτητη πολιτική βούληση για την εφαρμογή της νομοθεσίας, ιδιαιτέρως όταν βλάπτονται τα συμφέροντα μεγάλων εταιρειών. Το φυσικό περιβάλλον και η πολιτιστική μας κληρονομιά δεν προστατεύονται επαρκώς. Στην προκειμένη περίπτωση του ναυαγίου του Sea Diamond, αντί η πολιτεία να αναγκάσει την πλοιοκτήτρια Louis Cruises σε ανέλκυση του ναυαγίου και στη συνέχεια να λυθούν οι όποιες διαφορές στις δικαστικές αίθουσες όπως γίνεται στα ευνομούμενα κράτη, εμείς περιμένουμε να τελεσιδικήσουν οι δικαστικές διαμάχες και μετά να σκεφτούμε αν θα λύσουμε το πρόβλημα, αν δεν είναι πλέον αργά… Και είναι γνωστό πως αυτές οι διαμάχες μπορούν να διαρκέσουν πάρα πολλά χρόνια! Εν τω μεταξύ τα αρμόδια υπουργεία, με περίσσεια υποκρισίας, επιρρίπτουν την ευθύνη διαχείρισης και ανέλκυσης του ναυαγίου στο Λιμενικό Ταμείο του Δήμου Θήρας, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν έχει ούτε τα τεχνικά αλλά ούτε και τα οικονομικά μέσα να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις. Έτσι απλά για να κρύβονται κάποιοι πίσω από το δάκτυλό τους και να αποφεύγουν τις ευθύνες που εκ του νόμου τους αναλογούν.

Την ίδια «έλλειψη επαρκούς και κατάλληλης διακυβέρνησης από την ελληνική κυβέρνηση», καταδεικνύει και η μελέτη της Επιτροπής Μεταφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (TRAN Committee) που δημοσιεύθηκε στις 17/1/2019, σχετικά με τον κορεσμό της Σαντορίνης και την αλλοίωση του χαρακτήρα του κοινωνικού ιστού από την ανεξέλεγκτη καθημερινή ροή δεκάδων χιλιάδων τουριστών. Σύμφωνα με τη μελέτη το 15% της συνολικής επιφάνειας της Σαντορίνης είναι κτισμένο συγκριτικά με μέσον όρο 1% σε άλλα ελληνικά νησιά. Είχαμε 5,5 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις το 2017 σε σύγκριση με 3,3 εκατομμύρια το 2012 (αύξηση κατά 40%) και συνολικές αφίξεις 2 εκατομμυρίων επισκεπτών. Η Σαντορίνη το 2018 είχε 474 αφίξεις κρουαζιερόπλοιων και 749.286 επιβάτες, ενώ για το 2019 είναι προγραμματισμένες περίπου 600. Και ενώ η ετήσια οικονομική δραστηριότητα από τον τουρισμό στο νησί υπολογίζεται πως ανέρχεται στο ένα δις ευρώ η πολιτεία αδυνατεί να λάβει κατάλληλα μέτρα προστασίας του χαρακτήρα και της ελκυστικότητας του νησιού. Η σχεδόν ανεξέλεγκτη δόμηση, η εξαιρετικά μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση στο περιορισμένο οδικό δίκτυο, η ασφυκτική κυκλοφορία των πεζών, η υπερβολική διάθεση αποβλήτων, η έλλειψη νερού και ενέργειας, η πολιτιστική εκτόπιση και αλλοίωση του χαρακτήρα του νησιού, η γενικότερη περιβαλλοντική υποβάθμιση και η ασφυκτική πίεση από τον τουριστικό κορεσμό, απειλούν το μέλλον της Σαντορίνης και την οδηγούν με μαθηματικό τρόπο στην ανεπανόρθωτη κατάσταση ενός τσαλαπατημένου παραδείσου.

Όλοι οι κάτοικοι του νησιού, αυτού του πρώτου παγκοσμίως τουριστικού προορισμού, της Σαντορίνης που κοσμεί την κορωνίδα της τουριστικής βιτρίνας και βιομηχανίας της Ελλάδας μας, της Σαντορίνης που αποφέρει σημαντικά μεγάλο μέρος στο ετήσιο ΑΕΠ της χώρας μας, ζητάμε από την Ελληνική Πολιτεία να προστατεύσει με σθένος το φυσικό περιβάλλον του τόπου μας, να εφαρμόσει το γράμμα του νόμου απέναντι σε αυτούς που τον καταπατούν, τον αψηφούν και τον φτύνουν κατάμουτρα. Μπροστά στα μάτια των απλών πολιτών που αγωνίζονται για το σήμερα και για ένα καλύτερο αύριο. Μπροστά στα μάτια των νέων που θα κληθούν να μεγαλώσουν και να ζήσουν δημιουργικά σε τούτο τον τόπο διατηρώντας, όσο μπορούν, την πολιτιστική του κληρονομιά.

Ύστερα από τον δωδεκαετή αγώνα του Θηραϊκού λαού, για άλλη μία φορά ζητάμε την πολιτική παρέμβαση και την ενεργό δράση των αρμοδίων Υπουργών αλλά και του ιδίου του Πρωθυπουργού της χώρας, προκειμένου να εφαρμοστεί η ισχύουσα νομοθεσία και οι αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης στο θέμα του ναυαγίου του Sea Diamond. Ζητάμε να ληφθούν επιτέλους οι κατάλληλες πρωτοβουλίες και αποφάσεις προκειμένου να ανελκυθεί το Sea Diamond και να απομακρυνθεί αυτή η οικολογική βόμβα που απειλεί με περιβαλλοντική καταστροφή την καλντέρα μας, το Αιγαίο μας αλλά και την εικόνα της πατρίδας μας σε όλο τον κόσμο. 

Φτάνουν πια τα διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα, η διαπλοκή και η κρατική αδράνεια! Όχι άλλες ψεύτικες υποσχέσεις. Απαιτούμε αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

Μετά τιμής,

Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτών

για την Ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond

Η Ανέλκυση Ναυαγίου "Αγία Ζώνη ΙΙ" το 2017, είναι ένα πρότυπο για την ανέλκυση του ναυαγίου "Sea Diamond".

Η Ανέλκυση Ναυαγίου "Αγία Ζώνη ΙΙ" το 2017, 

είναι ένα πρότυπο για την ανέλκυση του ναυαγίου "Sea Diamond".

Αποσπάσματα από το άρθρο http://www.hcg.gr/node/16701, από τις δηλώσεις του Υφυπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κου Ν. Σαντορινιού.

"Για πρώτη φορά έγινε ναυαγιαίρεση με την ενεργοποίηση του ΠΔ 55/1998 (κατ’ εξουσιοδότηση του Ν. 1650/1986), που προβλέπει το χαρακτηρισμό των ναυαγίων ως θαλάσσια ρύπανση και συνιστά την άμεση απομάκρυνσή τους". 

"Ο ρυπαίνων πληρώνει. Κανένα κόστος για τον ελληνικό λαό. Όλα τα έξοδα τα επιβαρύνεται η ασφαλιστική εταιρεία της πλοιοκτήτριας εταιρείας και όχι το Ελληνικό Δημόσιο».

"Για πρώτη φορά έχει δημιουργηθεί και λειτουργεί από τις 2/11/17 τοπικό παράρτημα (local office) του IOPC Fund στον Πειραιά. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις τα αιτήματα αποστέλλονταν στο Λονδίνο. Από εδώ λοιπόν, τον Πειραιά, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και ψαράδες, άνθρωποι δηλαδή του μόχθου, που σε αντίστοιχη περίπτωση δε θα είχαν την δυνατότητα να μεταβούν στο Ηνωμένο Βασίλειο και να ρωτήσουν τι δικαιολογητικά χρειάζονται για να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις τους, μπορούν τώρα να κάνουν αιτήσεις".

"Πρέπει να μάθει ο κόσμος ότι σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις ναυαγίων υπήρχε η δυνατότητα αποζημίωσης από το IOPC Fund, αλλά στο Λονδίνο μπορούσαν να μεταβούν μόνο οι μεγάλες εταιρείες και οι εταιρείες απορρύπανσης, οι οποίες ήταν και οι μόνες που έπαιρναν τελικά χρήματα από το Ταμείο".

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτών για την Ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond

Σαντορίνη, 17 Φεβρουαρίου 2019
                                                             Προς: ΜΜΕ Ελλάδος Απανταχού φίλους της Σαντορίνης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ποιος θυμάται το τοξικό ναυάγιο του Sea Diamond στη Σαντορίνη;

Απρίλιος 2007 – Φεβρουάριος 2019. Δώδεκα χρόνια σχεδόν το ναυάγιο του Sea Diamond συνεχίζει να ρυπαίνει καθημερινά την θαλάσσια περιοχή στην Καλντέρα της Σαντορίνης. Σε τούτο το νησί με την εκρηκτική τουριστική ανάπτυξη, που το οδηγεί στη συνεχόμενη υποβάθμιση του φυσικού του περιβάλλοντος, έχουμε και άλλο ένα σημαντικότατο περιβαλλοντικό πρόβλημα που, δώδεκα χρόνια τώρα, καμία κυβέρνηση της χώρας δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει. Μόνο υποσχέσεις και μεγάλα λόγια και υποστήριξη συνήθως από την πλευρά της αντιπολίτευσης.

Η Ελληνική δικαιοσύνη, στον ανώτατο βαθμό της, με την τελεσίδικη απόφαση 515/2016 του Αρείου Πάγου, αναγνώρισε την ύπαρξη σοβαρής και εξακολουθητικής θαλάσσιας ρύπανσης που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης και κατ’ επέκταση την ανάγκη ανέλκυσης του ναυαγίου. Ταυτόχρονα αποφάσισε τελεσίδικα για την ενοχή του Πλοιάρχου του μοιραίου κρουαζιερόπλοιου αλλά και του Διευθυντή Επιχειρήσεων της συνδιαχειρίστριας εταιρείας Core Marine LTD.

“Βραδυφλεγής τοξική βόμβα” που μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή αποτελεί το κουφάρι του πλοίου “Sea Diamond” που βυθίστηκε στη Σαντορίνη τον Απρίλιο του 2007. Αυτό δήλωσε πριν λίγες μέρες ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης Ευάγγελος Γιδαράκος σε ομιλία του και το χαρακτήρισε ως “το σοβαρότερο θαλάσσιο περιβαλλοντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα”. http://www.haniotika-nea.gr/toxiki-vomva-koufari-tou-sea-diamond/

Ο καθηγητής Ευάγγελος Γιδαράκος κρούει για πολλοστή φορά τον κώδωνα του κινδύνου και οι κάτοικοι της Σαντορίνης, μέσω της συντονιστικής επιτροπής αγώνα για την ανέλκυση του Sea Diamond, για πολλοστή φορά ζητούν από την πολιτεία να εφαρμόσει τη νομοθεσία και να υποχρεώσει επιτέλους την πλοιοκτήτρια και την ασφαλιστική της εταιρεία να ανελκύσουν το ναυάγιο που εγκατέλειψαν μέσα στη μοναδικό τουριστικό προορισμό της χώρας μας, την Καλντέρα της Σαντορίνης. Αυτό συμβαίνει εδώ και χρόνια με όλα τα ευνομούμενα και πολιτισμένα κράτη του πλανήτη μας.

Σήμερα πλέον ποιος αρμόδιος θυμάται το ναυάγιο του Sea Diamond;   

Τι απέγινε η εντολή ανέλκυσης του Sea Diamond από τον υπουργό ναυτιλίας κ. Κουρουμπλή, τον Οκτώβριο του 2017; Γιατί δεν εφαρμόζεται η σχετική νομοθεσία (Ν.2881/2001) περί ανέλκυσης ναυαγίων από την πολιτεία και από τη νεοσύστατη Δημόσια Αρχή Λιμένων;

Γιατί οι υπηρεσίες του Λιμενικού Σώματος δεν επιβάλλουν πρόστιμα στην πλοιοκτήτρια και στην οικονομική διαχειρίστρια στην Ελλάδα, αφού η ρύπανση είναι καθημερινή και αποδεδειγμένη; Ακόμη και όταν βυθίστηκε το φράγμα της ντροπής για την ανάσχεση των πετρελαιοειδών πριν λίγους μήνες, ουδείς τόλμησε να ενοχλήσει τη διαχειρίστρια Louis Hellenic Cruises και νυν Celestyal Cruises.

Γιατί το Υπουργείο Περιβάλλοντος σιωπά και δεν χαρακτηρίζει το ναυάγιο του Sea Diamond, ή μέρος αυτού, ως απόβλητο, όπως στην πραγματικότητα είναι, αφού πρόκειται για ένα εγκαταλελειμμένο πλοίο στο βυθό της καλντέρας της Σαντορίνης με εκατοντάδες τόνους μαζούτ στο εσωτερικό του και δεκάδες τόνους επικίνδυνων χημικών και τοξικών ουσιών που δηλητηριάζουν καθημερινά τη θάλασσά μας και τους ζωντανούς οργανισμούς της; Γιατί δεν εφαρμόζεται η κείμενη νομοθεσία περί διαχείρισης αποβλήτων;

Γιατί ουδείς αρμόδιος εκ των υπουργείων, δεν λαμβάνει υπόψη του τη μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων του Πολυτεχνείου Κρήτης σύμφωνα με την οποία υπάρχει επιβάρυνση, συγκριτικά με το 2011, και σαφής – συνεχής ρύπανση από βαρέα μέταλλα όπως νικέλιο (Ni), μόλυβδο (Pb) και κάδμιο (Cd);

Το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο (Ν2881/2001) που προβλέπει την ανέλκυση κάθε ναυαγίου από τους υπαίτιους και τους έχοντες την ευθύνη για αυτό, δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη. Ο κρατικός μηχανισμός, παρά την παράλληλη και αυτοτελή, από το νόμο, υποχρέωσή του να προβεί το ίδιο στις αναγκαίες ενέργειες αποκαταστάσεως της βλάβης σε περίπτωση κωλυσιεργίας, αδράνειας ή μη συμμορφώσεως των υπευθύνων, εδώ και 12 χρόνια αδρανεί και δεν ασκεί την απαιτούμενη πίεση στον πλοιοκτήτη προς την μόνιμη επίλυση του προβλήματος.

Αποδεδειγμένα, η ρύπανση στη θαλάσσια περιοχή του ναυαγίου είναι καθημερινή, αλλά ωστόσο κανένα πρόστιμο δεν επιβάλλεται πλέον στους υπεύθυνους αυτού. Στην παρακάτω πρόσφατη φωτογραφία φαίνεται το φράγμα της ντροπής που «κοσμεί» τη μοναδικού κάλλους καλδέρα της Σαντορίνης, καθώς και τα πετρελαιοειδή που αναβλύζουν καθημερινά στο εσωτερικό του αλλά και που το διαπερνούν προς την κατεύθυνση του ανέμου ρυπαίνοντας καθημερινά τα θαλάσσια ύδατα!!

Παρά την πρόσφατη εντολή ανέλκυσης από τον υπουργό περιβάλλοντος κ. Κουρουμπλή, παρά την τελεσίδικη απόφαση 515/2016 της Ελληνικής Δικαιοσύνης για τις ποινικές ευθύνες του ναυαγίου εις βάρος της πλοιοκτήτριας Louis Cruises, παρά τις υποσχέσεις των πολιτικών όλα αυτά τα χρόνια, τίποτε δεν δείχνει ότι υπάρχει θέληση να ανελκυθεί το ναυάγιο, να επανέλθει το φυσικό περιβάλλον στην προηγούμενη κατάστασή του και να προστατεύσουμε την ανθρώπινη υγεία, την πολιτιστική μας κληρονομιά και την τουριστική βιομηχανία της χώρας μας.

Φαίνεται πως η περίοδος των διαπλεκόμενων επιχειρηματικών συμφερόντων και της κρατικής αδράνειας, που είχε αναφέρει και ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Τσίπρας το 2009, (https://www.youtube.com/watch?v=Q1v95xAHFxI) ακόμη καλά κρατεί. Φαίνεται πως η νομοθεσία και τα άρθρα του συντάγματος δεν μπορούν να έχουν την ίδια εφαρμογή σε όλες τις περιπτώσεις των παραβάσεων και των εγκλημάτων κατά του περιβάλλοντος αλλά και της ίδιας της ανθρώπινης ζωής. Για άλλη μία φορά καλούμε την πολιτεία να αναλάβει το ρόλο που της αναλογεί και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, προστατεύοντας το δίκαιο, τους πολίτες της χώρας και την ίδια την κληρονομιά της από τους επίδοξους κερδοσκόπους και την καταστροφή που φέρουν αυτοί στο βωμό του χρήματος.

Απαιτούμε την άμεση ανέλκυση του ναυαγίου του Sea Diamond, ανεξαρτήτως του οικονομικού κόστους που θα επιφέρει αυτό στην πλοιοκτήτρια και τον αλληλοασφαλιστικό της οργανισμό, όπως γίνεται σε όλα τα ευνομούμενα και πολιτισμένα κράτη του κόσμου. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο εμπαιγμό και κοροϊδία!! Δώδεκα χρόνια είναι ήδη πάρα πολλά!! Φτάνει πια.

Μετά τιμής,

Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτών

για την Ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond 

e-mail: savesantorini@gmail.com 

Ο καθηγητής Ευάγγελος Γιδαράκος κρούει για πολλοστή φορά τον κώδωνα του κινδύνου

ΣΤΟΝ ΒΥΘΟ ΤΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ

“Τοξική βόμβα” 

το κουφάρι 

του “Sea Diamond”

Μια “βραδυφλεγής τοξική βόμβα” που μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή αποτελεί το κουφάρι του πλοίου “Sea Diamond” που βυθίστηκε στη Σαντορίνη τον Απρίλιο του 2007. Μάλιστα ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης Ευάγγελος Γιδαράκος σε ομιλία του την περασμένη Παρασκευή το χαρακτήρισε ως “το σοβαρότερο θαλάσσιο περιβαλλοντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα”.

Πιο συγκεκριμένα ο κ. Γιδαράκος, που έχει ασχοληθεί επισταμένως με το ναυάγιο ως υπεύθυνος του Εργαστηρίου Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης, μιλώντας στο πλαίσιο της βράβευσής του με το βραβείο Αριστείας μέλους ΔΕΠ 2018, επεσήμανε τους σοβαρούς κινδύνους που εγκυμονεί η παραμονή του κουφαριού του πλοίου στον βυθό της θάλασσας λόγω των τοξικών ουσιών που απελευθερώνονται όσο αποσυντίθεται το βυθισμένο σκαρί του κρουαζιερόπλοιου.
«Η γεωλογική κατασκευή της Καλντέρας δεν ευνοεί τη αποκατάσταση της περιοχής. Υπάρχει ήδη ένα σχίσμα στο κουφάρι του πλοίου και λαμβάνοντας υπόψη και τη σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή υπάρχει σοβαρότατος κίνδυνος να σπάσει εντελώς το κουφάρι του πλοίου», ανέφερε ο κ. Γιδαράκος και πρόσθεσε: «Μιλάμε για 11 χρόνια. Τα τοξικά μέταλλα και οι επικίνδυνες ουσίες απελευθερώνονται ήδη διότι βρίσκεται σε εξέλιξη η διάβρωση του πλοίου».
Ο κ. Γιδαράκος υπογράμμισε σχετικά ότι το Εργαστήριο Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης κατάφερε να προσομοιώσει τις συνθήκες που επικρατούν στα 120 με 160 μέτρα βάθους που βρίσκεται το ναυάγιο. «Πήραμε υλικά που υπάρχουν μέσα στο συγκεκριμένο καράβι και παρατηρούμε εδώ και αρκετά χρόνια την απελευθέρωση των τοξικών – επικινδύνων αποβλήτων, αξιολογήσαμε το επίπεδο της ρύπανσης στη θάλασσα, στα ιζήματα, τα ψάρια της περιοχής κ.λπ. Μάλιστα ορισμένα μέταλλα όπως ο υδράργυρος και το κάδμιο ανιχνεύτηκαν σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις σε ψάρια που συλλέχθηκαν από την περιοχή του ναυαγίου», ανέφερε ο καθηγητής.
Συνεχίζοντας τόνισε ότι το πρόβλημα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με την ανέλκυση και ανακύκλωση των στοιχείων του πλοίου και συμπλήρωσε ότι γι’ αυτό έχει αποφανθεί ήδη θετικά η Δικαιοσύνη χωρίς όμως αποτέλεσμα: «Η Δικαιοσύνη υποχρεώνει τη ναυτιλιακή εταιρεία να ανασύρει το ναυάγιο. Φτάσαμε μέχρι τον Άρειο Πάγο, κερδίσαμε αλλά δυστυχώς το κουφάρι παραμένει στον βυθό», τόνισε. Να σημειώσουμε ότι η σχετική απόφαση έχει ληφθεί ήδη από το 2006 από τον Άρειο Πάγο ζητώντας την άμεση ανέλκυση του πλοίου.

Πηγή: http://www.haniotika-nea.gr/toxiki-vomva-koufari-tou-sea-diamond/